คนที่ไม่ใช่...แต่ใช่(นิยายทอมดี้)
ตอนที่ 1 ใต้ผ้าห่มแสนอบอุ่น
ผู้เข้าชมรวม
1,914
ผู้เข้าชมเดือนนี้
4
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ตอนที่ 1 ใต้ผ้าห่มแสนอบอุ่น
กริ่ง.. กริ่ง.. กริ่ง..
เสียงออดดัง ใครมาเนี่ย แป๊บค่า กำลังจะไป ฉันบ่นพร้อมๆกับ เดินไปเปิดประตู
“อ้าว ! มาแล้วหรอ” ฉันเอ่ยทักคนที่มาเคาะประตู
“อืม! กว่าจะออกมาได้” ยัยต้นเตยตอบฉันอย่างเหนื่อยๆ
ยัยต้นเตยเป็นเพื่อนที่ฉันสนิทมาตั้งแต่ม. 1 มันเป็นดี้พร้อมๆกับฉันนี่แหละ แฟนมันนะหรอชื่อ “พี่บิ๊ว” เป็นทอมที่ Hot ที่สุดในคณะนิเทศศาสตร์ในมหา’ลัยเอกชนในกรุงเทพฯ (แหม! ก็งี้แหละเพื่อนฉันสวยนี่นา ไม่ค่อยจะชมเว่อร์เลย) ส่วนฉันนะหรอชื่อ แผ่นฟิล์ม เป็นดี้สวยไม่แพ้กว่ายัยต้นเตยเลย แฟนฉันชื่อ “พี่ซี” เป็นทอมที่หล่อขั้นเทพในมหา’ลัยเดียวกันกับพี่บิ๊วนั่นแหละ (แหม! พวกฉันเป็นดี้ที่โชคดีที่สุดใช่มั้ยล่ะ)
“แก! ยัยแผ่นฟิล์ม” ยัยต้นเตยตะโกนเรียกฉัน
“อะไรของแกเรียกซะดังเลยนะทำกับยังไม่เคยเรียก”
“แกคิดอะไรอยู่ยืนนิ่งยังกะหุ่น” ยัยต้นเตยพูดพร้อมกับทำหน้าสงสัย
“เออ! รีบเข้ามาเถอะชักช้าอยู่ได้” ฉันรีบบอกปัดไม่ให้มันพูดมากไปกว่านี้
“มีอะไรกินมั้ยเนี่ย” ยัยต้นเตยพูดพร้อมกับเอามือลูบท้อง
“พอมาถึงก็หิวเลยนะแก”
ฉันพูดจบก็รีบเดินไปหาอาหารมื้อเช้าให้คุณเพื่อนรักของฉันกินทันที เพราะเมื่อไหร่ (ไม่สิ) ทุกครั้งที่มันมาห้องของฉันอย่างแรกที่มันจะถามหาก็คือ ของกิน ส่วนฉันก็ต้องจัดการหาให้มัน แทนที่มันจะหากินเอง
“ตกลงฉันเป็นทาสหรือเป็นเพื่อนมันกันแน่” ฉันพูดเบาๆ กลัวว่ามันจะได้ยิน
“มีแต่กะเพราไก่แกจะกินมั้ยล่ะ” ฉันก็แกล้งถามไปงั้นแหละถ้ามันหิวมีอะไรกินก็ต้องกิน
“เออ! เร็วๆ หิวๆ”
หลังจากที่มันยัดอาหารลงท้องแล้ว “เอาซะเกลี้ยงจานเลย” ฉันก็รีบชวนมันไปทำรายงานที่อาจารย์สั่งให้เสร็จจะได้มีเวลาว่างทำอย่างอื่น เวลาที่อาจารย์สั่งงานอะไรฉันก็จะบอกให้ยัยต้นเตยมาทำห้องฉันตลอดแหละ เพราะถ้าไปทำบ้านมันมีหวังทำไม่เสร็จแน่เพราะอะไรน่ะหรอ ก็มันเอาแต่ดูซีรี่ส์เกาหลีดูแต่เรื่องเดิมๆไม่รู้จะชอบอะไรนักหนา มันเลยไม่ช่วยฉันให้ทำคนเดียวจะเสร็จได้ไงล่ะ
....เมื่อวานก็รัก วันนี้รักเธอ พรุ่งนี้ก็รัก พอใจที่มีเธอ ไม่มีอีกแล้วใครจะมาเข้าใจฉันได้ดีอย่างเธอ ตอบแทนเธอรักเดียวใจเดียว..
เสียงโทรศัพท์ของฉันดังขึ้น ฉันรีบเดินไปรับทันทีคงเป็นใครไปไม่ได้นอกจากพี่ซีเพราะฉันตั้งเพลงนี้ไว้เพื่อพี่ซีโดยเฉพาะ ฉันรีบกดรับพร้อมกรอกเสียงอันน่ารักของฉันลงโทรศัพท์ทันที
“ว่าไงค่ะที่รัก”
“ฟิล์มเย็นนี้ว่างมั้ยคร๊าบ” น้ำเสียงคุ้นเคยตอบฉันกลับมา
“ว่างค่ะ ทำไมหรอ”
“ตอนนี้อยู่กับน้องต้นเตยมั้ยคร๊าบ”
“กำลังทำรายงานอยู่กับต้นเตยอ่ะ ทำไมหรอค่ะ” ฉันทำน้ำเสียงสงสัย
“พอดีว่า ซี กับ บิ๊ว จะชวนฟิล์มกับต้นเตย ไปผับกันเห็นไอ้โดนัทมันบอกว่าคืนนี้มีวงสนุกๆ มาเล่นในผับไปด้วยกันนะคร๊าบ” พี่ซีทำเสียงอ้อน
“ได้สิค่ะ รายงานใกล้จะเสร็จพอดีเลย” ฉันทำน้ำเสียงดีใจให้พี่ซีรับรู้
“คร๊าบ.... เดี๋ยวเย็นๆซีไปรับนะ”
“ค่ะ ที่รัก” เมื่อสายถูกวางไปฉันรีบเดินไปบอกยัยต้นเตยทันที
“นี่! เมื่อกี้พี่ซีโทรมาชวนฉันกับแกไปผับคืนนี้ด้วยแหละ” ฉันทำท่าทางตื่นเต้นให้ยัยต้นเตยตื่นเต้นตามไปด้วยแต่มันไม่เห็นจะดีใจอะไรกับฉันเลยรึว่ามันรู้ก่อนฉันซะอีก
“อืม แล้วไง!!!......แกว่าไงนะเมื่อกี้” ยัยต้นเตยพูดจบแล้วก็ทำน่าตาตกใจมันเนี่ยความรู้สึกช้าจริง
เวลาจะไปที่ไหนทำไมยัยต้นเตยถึงได้รู้ผ่านฉันตลอดเลยนะทำไมพี่บิ๊วไม่โทรชวนยัยต้นเตยเองล่ะ เฮ้อ! ช่างเถอะ มันไม่เกี่ยวกับเราอยู่แล้วนิ
.................................
กริ่ง.. กริ่ง.. เสียงออดดังขึ้น
“แป๊บค่ะ” สงสัยพี่ซีจะมาแล้ว ฉันรีบเดินไปเปิดประตูทันที เดาไม่ผิดจริงๆ ก็ฉันกำลังรอพี่ซีอยู่นี่นา
“ว่าไงคร๊าบเสร็จรึยัง” คนที่ฉันรอเอ่ยทัก
“ค่ะ เสร็จแล้ว แล้วต้นเตยกับพี่บิ๊วล่ะค่ะ”
“ซีนัดพวกเขาไว้หน้าผับอ่ะ ไปกันเถอะคร๊าบ” ฉันรีบปิดประตูแล้วเดินตามพี่ซีไปอย่างว่าง่าย
หลังจากที่ Sport คันโปรดของพี่ซีแล่นไปยังผับทอม-ดี้ที่ๆพวกฉันไปเป็นประจำ พอถึงผับพี่ซีก็รีบหาที่จอดรถวันนี้สงสัยคนจะเยอะเลยหาที่จอดรถยาก แต่สุดท้ายพี่ซีก็ได้ที่จอดรถซะที พี่ซีรีบลงมาเปิดประตูรถให้ฉัน พอฉันลงจากรถได้ก็รีบมองหายัยต้นเตยทันที เอ๊ะ! นั่นไง มาถึงก่อนฉันซะอีก ฉันรีบเดินเข้าไปทักยัยต้นเตย
“นี่ ต้นเตยมาถึงนานรึยัง แหม มาถึงก่อนเลยนะ” ฉันถามพร้อมกับพูดแซวยัยต้นเตย
“ก็พอสมควรแหละ แกก็เหมือนกันนั่นแหละแต่งตัวซะสวยเชียว” ยัยต้นเตยแซวฉันกลับบ้าง
“มัวแต่แซวกันนั่นแหละสาวๆ รีบเข้าผับกันเถอะ” พี่บิ๊วเอ่ยชวนพวกฉัน
พี่บิ๊วเดินนำไปที่โต๊ะในผับที่พวกพี่ๆจองไว้ อ้าว ! ยัยจุ๊ ยัยน้ำฝน พี่โดนัท พี่แบงค์ ครบเซตเลย ฉันก็ตกใจไปอย่างนั้นล่ะค่ะเพราะมาที่นี่ทีไรก็ต้องเจอสองคู่นี้ทุกที เพราะเขาอยู่ในแก๊งเดียวกัน แหม คงต้องแนะนำซะแล้ว พี่โดนัทหรือพี่อะโดคือทอมหล่อเพื่อนสนิทของพี่บิ๊วดันเป็นแฟนกับยัยจุ๊คู่กัดต่างห้องที่โรงเรียนฉันแต่ตอนนี้สนิทกันแล้วแหละเหมือนกับว่าไม่เคยเกลียดกันมาก่อนซะงั้น ส่วนยัยน้ำฝนเพื่อนสนิทของยัยจุ๊ ก็เป็นแฟนกับพี่แบงค์ทอมจอมแสบในแก๊ง ยัยนี่เรียบร้อยต่างกับยัยจุ๊มากแต่ดันเข้ากันได้ซะงั้นแถมพวกมันยังมีบุญวาสนาเป็นแฟนกับทอมหล่อในแก็งที่ Hit ที่สุดอีก แต่เดี๋ยวนี้คงเลิก Hit แล้วมั้งเพราะได้มีแฟนเป็นพวกฉันนี่แหละ ฉันเดินเข้าไปทักพวกพี่ๆทันที
“สวัสดีค่าพี่อะโด พี่แบงค์” ฉันเอ่ยทักพี่ๆ
“คร๊าบ....” แหม ! พูดพร้อมกันเชียว ยังกะนัดกันไว้
ในผับเริ่มเปิดเพลงให้ได้บรรยากาศเพื่อเรียกความสนใจก่อนที่วงที่จะเล่นในคืนนี้ขึ้นมาเล่น ส่วนพวกฉันก็ค่อยๆโยกตามเพลงในมือก็ถือ
ค๊อกเทล คนละแก้ว มาที่นี่ทีไรถ้าโต๊ะพวกฉันขาด ค๊อกเทล คงหมดสนุก แล้ววงที่พี่โดนัทบอกว่าจะมาเล่นในคืนนี้ก็ขึ้นเวที พวกเขาเริ่มร้องเพลงให้บรรยากาศดูโรแมนติก ฉันเริ่มกวาดสายตามองไปยังหลายๆคู่ แต่ดันไปสะดุดตากับคู่ยัยจุ๊กับพี่โดนัทกอดกันแน่นเชียวไม่รู้จะหวานกันไปถึงไหน โดยที่รอบๆบางคู่ก็กอดกันบ้าง จูบกันบ้าง โดยที่ไม่สนใจคนรอบข้าง ฉันดื่มได้ไม่นานเวลาก็ผ่านไปจนเกือบตี 1 แล้วพี่ซีก็ชวนฉันกลับห้อง
“เออ ! พวกมึงกลับแล้วนะเว้ย ดึกแล้วว่ะ” พี่ซีลาเพื่อนๆ
“แหม ! รีบกลับจังเลยนะแก ฮ่าๆๆ” พี่แบงค์แซวคู่ฉัน
“เออ ! กลับแล้ว” พี่ซีพูดจบก็ดึงแขนฉันออกจากผับทันที
หลังจากที่ Sport คันโปรดของพี่ซีแล่นออกจากผับเขาก็ขับตรงไปที่ๆพวกฉันมักไปชมวิวก่อนกลับเสมอที่สะพาน
“ฟิล์ม บรรยากาศดีเนอะ ว่ามั้ย” พี่ซีหันมาถามฉัน
“ค่ะ มากี่ครั้งๆก็ไม่เบื่อ”
หลังจากที่ชมวิวบนสะพานได้สักพัก พี่ซีก็ชวนฉันกลับคอนโดที่ฉันพัก หลังจากที่ Sport คันโปรดของพี่ซีแล่นออกจากสะพานแล้วตรงไปยังลานจอดรถที่คอนโด
“ซีไปส่งที่ห้องนะคร๊าบ” หลังจากที่พี่ซีพูดจบเค้าก็ไม่รอคำตอบจากฉันเค้าก็เดินมาเปิดประตูแล้วเดินตามไปส่งฉันที่ห้อง
“เข้าห้องก่อนสิค่ะ” ฉันบอกพี่ซีทุกครั้งที่เค้ามาส่งที่ห้องแต่เค้าก็ไม่เคยปฏิเสธ
หลังจากที่ประตูถูกปิดลงราวกับว่ามีแม่เหล็กดึงดูดเราสองคนเข้าหากัน เหมือนกับกำลังเดินอยู่ทะเลทรายที่แห้งแล้งแล้วเจอโอเอซิส เราจึงโผเข้าหากันเรียวปากอันได้รูปของพี่ซีก็สัมผัสกับริมฝีปากฉันเบาๆ “ซีรักฟิล์มมากนะคร๊าบ” “ฟิล์มก็รักซีเช่นกันค่ะ” ฉันพูดจบพี่ซีก็ไม่รอช้ามือของเขาก็ค่อยๆลูบไล้ไปยังส่วนเว้าโค้งบนเรือนร่างของฉันซึ่งร่างกายของฉันถูกปลดเครื่องหุ้มร่างกายตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่มีใครรู้ได้ฉันกับพี่ซีเราร่วมกันสรรค์สร้างบทรักบทแล้วบทเล่าจนเกือบทั้งคืน
++++++
แหม!!! ยัยแผ่นฟิล์มขอฉันเล่าบ้างสักตอน หลังจากที่ยัยแผ่นฟิล์มกลับพร้อมพี่ซีแล้ว ฉันก็นั่งดื่มจนผับเกือบจะปิด พี่บิ๊วก็ชวนฉันกลับเช่นกัน
“อะโด แบงค์ กลับแล้วนะมึงนี่ผับก็จะปิดแล้วดึกแล้วด้วยเดี๋ยวไม่มีแรงว่ะ ” พี่บิ๊วบอกพี่โดนัทกับพี่แบงค์อย่างกวนๆ
“เออ จะไปทำอะไรก็รีบไปทำจะกลับแล้วเหมือนกัน” พี่โดนัทตอบกลับอย่างกวนๆ (จะกวนกันไปถึงไหนเนี่ย)
“ไปแล้ว” พี่บี๊วพูดจบก็ไม่รอช้าดึงแขนฉันออกจากผับทันที
“คงจะรีบจริงๆพวกมัน” พี่โดนัทแซวตามหลัง
หลังจาก Mini cooper คันหรูของพี่บิ๊วขับออกมาจากลานจอดรถในผับ แล้วแล่นตรงไปรถบ้านฉัน ไม่ต้องสงสัยหรอกค่ะเพราะพ่อแม่ของฉันไม่ได้ว่าอะไร เรื่องที่ฉันมีแฟนเป็นทอมเขาบอกว่าฉันโตแล้ว คิดเองได้แล้ว แค่ไม่ทำให้คนอื่นเดือดร้อนก็พอ
“บิ๊วไปส่งที่ห้องนะคร๊าบ” พี่บิ๊วทำเสียงอ้อนขอฉัน
“ได้สิค่ะ” ฉันตอบพี่บิ๊วทุกครั้งที่ขอ
ฉันเดินนำพี่บิ๊วจนมาถึงหน้าห้อง
“เตยคร๊าบ...บิ๊วเมาอ่ะแล้วอีกอย่างคืนนี้มันก็ดึกมากแล้วกลับห้องไม่ไหว” พี่บิ๊วทำเสียงออดอ้อนขอฉัน
“อืม ได้สิค่ะ” ฉันตอบพี่บิ๊วเหมือนทุกครั้ง
ฉันพูดจบพี่บิ๊วก็ปรีเข้ามากอดฉันเบาๆ ฉันพยายามดิ้นรนขัดขืนด้วยความเขิน แต่ก็ขัดขืนได้อยู่ไม่นานร่างกายของฉันก็ทำตามใจที่ต้องการพี่บิ๊วก็เริ่มสไลด์ซอกคอของฉันมือของเขาเริ่มไม่อยู่นิ่งเริ่มลูบไล้ไปตามสัดส่วนร่างกายของฉัน ฉันก็ตอบสนองพี่บิ๊วอย่างเร้าร้อนโดยที่ไม่แพ้กับบทรักที่เร้าร้อนของพี่บิ๊วที่สร้าง ฉันสู้รบกับพี่บิ๊วแบบไม่รู้จักเหนื่อยเกือบทั้งคืนจนหลับไป…
..................................
ผลงานอื่นๆ ของ iam_juah ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ iam_juah
ความคิดเห็น